Aan het tobameer

Vandaag met z’n vieren (Conny ging een dagje met ons mee) een fietsdag over het eiland om de Batak cultuur te bekijken. We hebben 40 km gefietst over wegen met gaten en kuilen, heuvel op en af. Het was zonnig, 26 graden en heuvel af gaf een heerlijk fris windje. Eerst naar Simanindo, naar de traditionele Batak dans gaan kijken. Onderweg vele authentieke Batak huizen gezien en de familiebegraafplaatsen met offerplaatsen. Natuurlijk ook veel mooie vergezichten op het meer. Er waren vele schoolkinderen in uniform, die ons als toeristische attractie zagen. Zij oefende Engels op ons, terwijl wij juist de Batak groet wilde oefenen. Ook stonden ze langs de weg met de handen uitgestoken om een high five te krijgen. Vele foto’s gemaakt van de karakteristieke bouwsels van de Batak. Ook nog langs een gerechtshof van de koppensnellers geweest in Ambarita. Voor 1816 waren de bewoners koppensnellers en kannibalen, hier hebben we uitleg over gekregen. De koning besliste over de veroordeling. Met als mogelijke straffen het afhakken van de hand of executie. In het laatste geval werd de veroordeelde eerst 7 dagen vetgemest, daarna gemarteld ingekerfd en gemarineerd met limoen, zout en kruiden. Hierna pas ging het hoofd eraf. Bloed, longen, hart en lever werden dan in een schaal aan de koning gegeven. De rest van het lichaam werd in stukken gesneden en verdeeld over alle aanwezigen.
De missionarissen (Nederlandse) hebben hier het christelijke geloof gebracht, waardoor de bewoners stopten met koppensnellen en kannibalisme.
Wat luchtiger onderwerp nu: een hele groep kinderen kreeg op het terrein les in de traditionele dansen om zo de cultuur te bewaren, dat was een vrolijke boel met leuke muziek.
Na deze warme fietstocht, hebben we ons lichaam in het Tobameer laten zakken, zodat vuil en vermoeidheid verdween. Maar er kwamen alweer donkere luchten aanzetten, waardoor het een korte duik is geworden. Vanavond kwam er weer een onweersbui langs.
Morgen een lange reisdag, vertrek om 6.30 uur (echt vakantie )