Bromo dag 1

Om 7 uur vertrekken we richting de Bromo Vulkaan, het laatste deel van de route is over smalle bergwegen en een slecht wegdek, dus worden we overgezet op kleine busjes (local transport). Omhoog naar ons hotel is een prachtige route, je ziet de uitlopers van vulkaan uitbarstingen begroeid met terrassen groente. De lokale bevolking verbouwd hier uien, aardappel, koolsoorten enz. Ook zijn er veel bloemen te zien onderweg, hele Datura Brugmantia bomen, waar wij in Nederland blij zijn met een plant in pot op het terras. Rond 13 zitten we aan de rand van de Bromo in ons hotel aan de lunch. Het is hier heerlijk koel en het uitzicht op de vulkaan is surrealistisch, vanmiddag willen we een wandeling maken naar de rand van de krater van de vulkaan. Het hotel is eenvoudig, maar heeft ruime kamers, met op het bed behalve een laken, deken, laken (normale pakket) ook nog een dik dekbed. Iedereen heeft ons gewaarschuwd, het is hier in de nacht (vroege ochtend) koud!! De verkopers verdringen zich ook inderdaad rondom ons, met mutsen, sjaals en handschoenen.
Als we net klaar zijn met eten, voelen we de grond flink trillen, onze reisbegeleidster laat het hotel naar het Vulkanologisch instituut bellen om te vragen of het wel veilig is om onze wandeling richting de rand van de (werkzame) vulkaan te maken. We krijgen te horen dat het een aardbeving is geweest, het botsen van de tektonische platen tegen elkaar. Ook is er een lichte verhoging van activiteit van de vulkaan geconstateerd. Het advies is om wel de wandeling te maken, maar een km van de rand van de vulkaan te blijven.
Na de lunch maken we de wandeling door het oude kratermeer, tegenwoordig een plateau van zand en vulkanisch gesteente, richting krater van de aktieve vulkaan. Als we op een km afstand zijn, besluiten enkelen van ons om toch door te lopen naar de rand van de krater. Ook wij overleggen met z’n drieën wat we zullen doen. We zijn eigenlijk wel teleurgesteld dat we niet boven de “zwaveldamp” kunnen staan, maar beseffen ook dat we geen risico willen lopen. Na lang twijfelen gaan we met een groep van 6 personen toch ook naar boven, richting rand van de krater. (dubbel gevoel hoor, normaal veroordeel ik mensen als ze dit soort adviezen in de wind slaan)
Onderweg vragen we nog aan locals en gidsen of het echt veilig is, zij zeggen dat er geen gevaar is.
Bijna boven komen de zwavelgeuren ons tegemoet, maar het is op de rand wel spectaculair en de stank valt eigenlijk wel mee. Vele foto’s gemaakt en net als de Hindoestaanse bevolking heb ik iets om te offeren aan de offergod Brahma (in de vulkaan), een boeketje bloemen, waarna ik een wens mag doen. Langzaam lopen we weer terug, nog steeds veel foto’s makend, want het licht is zo mooi later in de middag.
Na het avondeten op tijd naar bed, want morgen vertrekken we om 3 uur naar een uitzichtpunt om de zon op te zien komen boven de Bromo.