Nog meer Mauritius

Donderdag, 26 juli ( dag 18)

Vanmorgen met zijn vieren vertrokken naar de oostkant van het eiland, Grand River South East. Daar kan je duiken en zwemmen onder een waterval, dus opweg naar dat plaatsje.
Nou zijn er wel wegen op het eiland, maar niet alle delen zijn evengoed voorzien van hoofdwegen. Dus we rijden eerst naar het midden van het eiland, Curepipe, dan een beetje omhoog naar Flacq en hierna weer over een echte B-weg naar Grand River South East. Mede dankzij de GPS van Frank zijn mobieltje vinden we de weg naar de waterval. Althans dat denken we als we het bordje waterval volgen loopt de weg dood, daar ligt een bootje en staat een man die ons voor 800 MUR (Mauritiaanse roepie) ernaartoe wil varen. Dat besluiten we maar te doen, want we willen heel graag zwemmen onder de waterval. Het is ongeveer 15 minuten varen, het laatste stuk tussen de rotsblokken door.
De waterval ziet er behoorlijk groot met een zeer krachtige brede waterstraal uit. Er staan overal bordjes; verboden te zwemmen. Wat een ontgoocheling! Dus varen we, na wat foto's gemaakt te hebben, weer terug. Ons andere plan voor vandaag is om ergens bij een koraalrif te gaan snorkelen. Van de duikintructeurs hebben we in het zuid-oosten een mooi plaatsje geadviseerd gekregen. Net onder Mahebourg is een strand dat heet de Blue Lagoon. We rijden via de kustweg, ongeveer een uurtje, er naartoe. We komen bij een openbaar strand, dit lijkt niet erg op een koraalrif. Volgens Astrid is het eigenlijk een stukje terug bij Ponte d'Esny, dus rijden we daar naartoe. Het is even zoeken maar dan hebben we het gevonden, we zien geen strand, wel een erg rustig soort haventje. Er tegenover staan vele Mangroven, hier wilde ik nog een foto van, dus dit is mijn kans. Mark en Astrid besluiten hier toch te gaan snorkelen en komen al snel terug om de onderwatercamera te halen. Er is veel te zien, vissen, zeeegels, koraal en verloren voorwerpen zoals zonnebril, mobieltje. Ondertussen bekijk ik de plaatselijke jeugd die op een suikerrietstengel staat te kauwen. Mauritius is bijna volledig een grote suikerrietplantage, dat is de belangrijkste bron van inkomsten. Waar we ook rijden, je rijdt tussen de suikerrietplantages door en vrachtauto's vol stengels worden afgevoerd. Ik mag een foto van de jongens maken, al knauwend op de rietstengels. Hierna vragen ze of ik op hun pet wil letten, want ze gaan ook even zwemmen. Als we na een uurtje vertrekken, zwaaien ze ons vrolijk na. De bevolking is hier heel vriendelijk, maar ook zijn er erg veel arme mensen. Je ziet wel mooie huizen, maar ook veel kleine huisjes of weer huisjes van golfplaten. Ook lopen er overal honden op de weg, die slapen 's nachts ook buiten, ik heb nog geen hond zien kwispelen. In de Resorts merk je hier niets van, daar voert luxe de boventoon. Inmiddels hebben Mark en ik drie-vierde deel van het eiland gezien en dan zie je grote verschillen in welvaart. De prijzen zijn buiten de Resorts en toeristische boetiekjes ook erg laag. Wat ook opvalt zijn alle culturen tezamen, heel veel hindoestaanse mensen, maar ook katholieken, moslims etc. Langs de weg zie je bontgekleurde tempels, kapelletjes, moskeeën en kerken.
Na dit snorkelavontuur rijden we rustig via de kustweg terug, hier lekker thee gedronken en wat gelezen ( in onze luxe omgeving). Vanavond eten we in een ander restaurant binnen ons Resort, Gin-ja. Dit is Thais, ben benieuwd hoe dit voor Mark wordt opgelost, maar tot nu toe weten ze hem steeds weer aangenaam te verrassen.
Om 22:00 weer terug: het was heerlijk!